آدور

سیگنال های مغز مرا کور کرده ای
تو آش شعر های مرا شور کرده ای
تا حرف های مفت تو را باورم شود
هی قصه های بیخودکی جور کرده ای
خود را به چشم آینه ی قلب کوچکم
یک آدم مزخرف منفور کرده ای
هی توی آتشی که درون دلم به پاست
چوب و چنار وتخته و آدور کرده ای
گفتی: همیشه حرف مرا گوش کن عزیز!!!
من که نخواستم! تو مرا زور کرده ای...


*آدور: تیغ، بوته خار