پاییز هم بهارِ قشنگی ست
پایان گریه دار قشنگی ست
پر رنگ و رنگ رنگ و به نیرنگ
معجون مرگبار قشنگی ست
مرگ است و می دود پی هستی
بیهوده رهسپار قشنگی ست!
در کوچه باد می شود و بعد
از دست خود فرار قشنگی ست
پس می خورد به برگ درختان
برخورد بی گدار قشنگی ست
با برگ های رنگپریده
دیدار او قرار قشنگی ست
حتی اگر به گریه بیفتد
باران چقدر کار قشنگی ست
...
پاییز دل به راه بهار است
این نیز انتظار قشنگی ست