اما بر خورشید هم
برف نشست.
چه بگویم به آوای دور شدن کشتی ها
که کالاشان جز آب نیست...
" بیژن الهی "
در جاده ای کــه رو به خیابـــان چشــم توست
چشمی همیشه دست به دامان چشم توست
ابـــر کــــرامتـــــی تــــو و باب الحــــوائـجـــــی
دریا همیشه تشنــــه ی باران چشــــم توست
تنــــها اشــــاره کـــــن کـــه ببارد از آسمــــان
حالا که ابـــــر گوش به فرمان چشــــم توست
هرجا قدم گذاشتـــــه ام دیده ام به چشـــم
عالم حریـــــم صحن شبستان چشــم توست
سال مــــرا همیشــــــه تو تحویل می کنــــی
عید غدیـــــر و فطــــر به قربــان چشم توست
مدیـــون دست های تــو بوده تمــــام عمــــــر
دلخسته ای که یکسره مهمان چشم توست
***
بریده
بریده
اندوه را
به تنهایی اش تکیه می داد...