شاخه ها شرمنده اند
تیرهایی که تو را هدف گرفت
مهر ننگی شد
بر پیشانی جنگل ...
" مریم حسینی "
روی تـــو از نسیــــم سحــر دلنــوازتر
گیســوی توست از شب یلـــدا درازتر
روی تو باز بــــود و در خانـــه ی تو باز
ای چشمهایت از همه مهمان نواز تر
هرگــز یتیـــم های مدینــــه ندیده اند
از ذکر مهربان حســن (ع) چاره سازتر
صلح تو شد دلیل سرافرازی حسین(ع)
ای از تمــام اهــل جهـــان سرفــرازتر
حتی شریک زندگـی ات دشمن تو بود
مولا کــــدام داغ از ایــن جانگــــداز تر ؟
از تیـــرها نگفتم و تابوت زخمــی ات
طاقت نداشتـــم بشود روضه باز تر...
*
....