مرمره(21) کجایی؟!
گل کرده است عطر تو در هر بهانه ام
سر میکشد صدای تو از هر ترانه ام
آتش گرفته جای تنت در بغل مرا
تاول زده ست جای سرت روی شانه ام
هر جا غزل شبیه غرور تو میشود
تحریک میشود هوس شاعرانه ام
در زمهریر غربت آغوش مخملت
تنهاترین پرنده ی بی آشیانه ام
گم میشوم چو دود در این بادهای گیج
مهرت مرا اگر نرساند به خانه ام
ای شهسوار بخت مرا هم سوار کن
من زائر غریب همین آستانه ام
استانبول/ ۱۳۹۲