قرعه ي فال به نام من ديوانه زدند

هيچ دريايي دل دريايي اش  را پُرنکرد
هيچ رويايي سر سودايي اش  را پُرنکرد

هرچه زيبايي درونش بود بود اما نبود
آينه بود و کسي زيبايي اش را پُرنکرد

چشم ها را بست شايد خواب آرام ش کند
شعر اما لال شد لالايي اش را پُرنکرد

باهزاران رنگ با نيرنگ هم آمد ولي
عشق  هرگز دامن رسوايي اش را پُرنکرد

مست ، با پيمانه اي در دست ، در کنجي نشست
هيچ کس مثل خدا تنهايي اش را پُرنکرد