شهرت شهرم اگر از بیستونش بوده است
جوهر شعر من از رنج و جنونش بوده است
شوکت دریا به موج و دولت باد از وزش ؛
در مقابل هیبت کوه از سکونش بوده است
برج و بارو گرچه در ظاهر شکوه قلعه هاست
اتکای قصر اغلب بر ستونش بوده است
هر کسی بر سیم آخر می زند فهمیده است
شور تار از پنجه های ذوالفنونش بوده است
هیچ چیز از رمز و راز آن نفهمید آخرش
هرکسی در عشق فکر چند و چونش بوده است
چشم من چون کشتی نوح است در آن پا گذار
جای بیرون منتها دریا درونش بوده است