ضربۀ سر با مدل موی فرهنگی ورزشی

هی گفتم صبر کنید و این قدر زود قضاوت نکنید! هی هشدار دادم که پشت سر مدیران فرهنگی ورزشی صفحه نگذارید و جلوی این دهان بی صاحب مانده را بگیرید که هرچی به دهن تان آمد بازگو نکند!

اما کو گوش شنوا؟ در دروازه را می شود بست، حتی گاهی دهن مردم را هم با ترفندهایی می شود بست. اما امان از دهن روزنامه نگاران! فریاد از دهن اهل قلم ! وای وای وای ازدست طنزنویس جماعت که به هیچ صراطی مستقیم نیستند و هیچ رقم ، حتی با ارقام بالا دهن شان را نمی توان بست.

ای کاش بسته بشود آن دهانی که گفت: چرا مدیران غیر ورزشی را وارد دم و دستگاه ورزش کردید! ای لال بشود آن زبانی که گفت : چرا کسی که در عمرش حتی یک بارپا به توپ نبوده ، رئیس باشگاه فوتبال می شود

من که می دانستم هیچ کاری در این عالم بی حکمت نیست. من که خبرداشتم مدیریت کلان هرچه کند لابد یک فلسفۀ اسطقس داری پشت قضیه است.

ای بدگویان !شما خیال کردید که فوتبال فقط توپ بازی است؟ به گمان شما فوتبال فقط برای گل زدن و جام گرفتن و کسب عنوان است؟

فوتبال و بلکه تمام ورزشها ، حتی ورزشهای قهرمانی ، وسیله است پدرجان ! وسیله ای برای تربیت اخلاقی و فرهنگی نسل جوان ! شما خیال کردید این همه پول بی زبان ملت که به جیب قهرمانان می رود فقط برای درست بازی کردن و قهرمان شدن است؟ شما که تمام حواس تان به رده بندی فیفا و جا ماندن فوتبال ایران ایران از رقیبان است.

مگر شما نمی دانید که این جوانان برومند تحت تربیت آن مدیران اخلاقی و فرهنگی ( گیرم که غیر ورزشی) قرار است که الگوی نسل جوان بشوند؟

مگر شما خبر ندارید که این پیران دنیا دیده و تجربه اندوخته ، آن جوانان فوتبالیست را زیر پر و بال خود گرفته اند و یک حرف و دو حرف، اخلاق و فرهنگ و وطن دوستی و غیرت و حمیت به آنان می آموزند، نکته به نکته مو به مو!

آهان مو به مو گفتم یادم افتاد که در گذشته که فوتبال ، فقط فوتبال بود و هنوز فرهنگی ورزشی نشده بود، بازیکنان نمی دانستند که فوتبالیست باید مدل مو داشته باشد و آرایشگر مخصوص داشته باشد. این را من نمی گویم که !این را پدیدۀ فوتبال فرهنگی - ورزشی می گوید:

نیکبخت زمانی توی این فوتبال مدل مو می‌زد که اصلا کسی نمی‌دانست مدل مو یعنی چه! اما امروز من مدل مویی می‌زنم که ۹۰درصد جوان‌های جامعه دارند.

حالا موها را چه مدلی زده بودید؟

مدل خاصی نبود. همین که بغل‌ها را سفید کرده بودیم گیر دادند. گفتند شما الگوی جوان‌ها هستید.

بعد از تذکر اصلاحش کردید؟

نه! همان‌طور ماند کسی هم چیزی نگفت.

حالا شما بفرمایید،کسی که به این خوبی حرف می زند نباید دهانش را پر از طلا و جیب هایش را پر از پول کنیم؟

اگر ما به او پول ندهیم چگونه می تواند الگوسازی کند؟ اگر این نسل جوان ما بدون الگوی فرهنگی ورزشی باشد چه کسی جوابگوی جامعه است؟ پدیده ای که می تواند آن قدر خوشگل زندگی کند که بگوید:

خب از بحث موهایت بیایم بیرون... برای کفش و لباس‌ات ماهیانه چقدر هزینه می‌کنی؟

دقیق که نمی‌شود گفت. کم و زیاد دارد.

میانگین؟

حدودا ماهی ۷، ۸، ۱۰ میلیون می‌شود. گاهی هم ۱۵میلیون. بستگی دارد چه بخواهم بخرم. مثلا یک ماه ممکن است ساعت بخرم که خودش ۱۰میلیون می‌شود. یا مثلا دو جفت کالج بخرم می‌شود ۷، ۸ میلیون.

ماشین‌باز هم که حتما هستی؟ زیاد ماشین عوض می‌کنی؟

بله. زیاد.

همین دو تا کلمۀ آخر را دوباره و بلکه ده باره بخوانید! گوهر حکمت در همین دو کلمه است؛ بله زیاد!

بله این رهاوردهای  مدیریت فرهنگی ، اخلاقی در ورزش است که از سر این ورزش هم زیاد است. بله زیاد!