بسم رب الودود
دوست دارم که شاعری باشم
که نباشد به هیچ کس مانند
نه از ایشان که شعر می گویند
نه از آن ها که شعر می گفتند
نه (امیری ۱) اگرچه عشق من است
نه (رهی ۲) دوست دارمش هرچند
شعر بد، شعر خوب، گویم و بعد
خود بمانم به گفته ام پابند
کهن و نو هر آنچه غیر سپید
شعر کوتاه یا که شعر بلند
□
این چنین شاعری اگر بشوم
از من آنگاه می شوی خرسند
دیدن من برای تو آنوقت
می شود چون رسیدن اسفند ۳
می شوم اینچنین به لطف خدا
از هم اینک به من امید ببند
ای سخن گفتنت پر از حکمت
ای سکوتت همه هرآینه پند
به تو سوگند، نه! تو جای خودت
به شکوه قصایدت سوگند
تحفه ی این و آن همه اخم است
تو بیا هدیه کن به من لبخند
حتما ادامه ی مطلب را بخوانید