آه شاعر ! از باران نگو ..بباران!

هر چه من دور می شوم از تو ، به تو نزدیک تر شدن خوب است

شهر دیوار های تو در تو ست ، توی دیوار در شدن خوب است

خوب بی تو بد است ، بد خوب است ،عقل من پاره سنگ بردارد

بشکند شیشه های مردم را ، بشکند ! بی تو شر شدن خوب است

سر به جنگل گذاشتم پاییز شکل سیگار های بی برگ است

جنگلی در دلش بیابان داشت ، جنگلی را تبر شدن خوب است

بالشت روی گوش من خوابید ، فکر ها هی مدام شوریدند

رخت خواب انقلاب مخملی است ! بی تو در خواب کر شدن خوب است...

صبح روزی که روزهایم را بی تو شب می رسید می مردم

صبح روزی که پاره کردن روز / نامه ها بی خبر شدن خوب است

آدمک های مرده مثل منند ، بی تو مردم همه شبیه همند

خسته ام از هویتی جعلی ، میروم در بدر شدن خوب است

دور دستی که دست هایت را دادم از دست زود خوابم برد

خواب هذیان بی صدای من است ، آن شبی که نبود خوابم برد ...

پ.ن.۱:  همیشه ماشین تحریری بود که جانم را نجات دهد . اصلا برای همین می نوشتم: که جانم را نجات دهم ، تا کارم به دیوانه خانه نکشد ، خیابان خواب نشوم ، از شر خودم خلاص شوم .(هالیوود / چارلز بوکفسکی)