آغازی دیگر با سه‌گانی

سلام یاران نازنینم.

از این پس هر ماه با سه‌گانی و شاید مطالب دیگر در خدمتتان هستم.

(1)

پیچکی با نخ پوسیده‌ی خود گفت:

برنیاید به هوس، عشق؛

اعتماد است و سپس، عشق.

(2)

آرام! اینجا زمین است؛

شاعر که باشی، برایت

پاییز، میدان مین است.

پ.ن: مضمون این سه‌گانی، وامی است از رضا محبی راد عزیز.

(3)

داغ ما دق می‌شود؛

گیسوانت را نباف،

مرگ، عاشق می‌شود!

(4)

من که در عشق، سختم،

چند روز است

عاشقِ یک درختم.

(5)

این روزها، در هفته‌ی دفاع مقدس قرار داریم. دوستان حتما دریاقلی سورانی را می‌شناسند. ماجرای این شهید عزیز را در اینجا بخوانید. برای بزرگداشت شهیدان میهنمان، این سه‌گانی را تقدیم می‌کنم به دریاقلی:

با دوچرخه آمدی

تا خبر کنی که جنگ...،

با قطار، پرزدی.

یکی از سه‌گانیهای بالا را با هنرمندی امیر باقری عزیز، نقاش و سه‌گانی‌پرداز برجسته‌ی شیرازی ببینید: