سلام به همهی یاران مهربانم.
همیشهی شما بهاری.
این وبلاگ ناخواسته و ناگفته تعطیل شد و این تعطیلی همچنان تا زمان مقتضی ادامه دارد.
از دوستان عزیزی که در تمام این مدت به یاد این وبلاگ بودند و نتوانستم پاسخ نظر و دعوت آنها را بدهم، فروتنانه پوزش میطلبم و خدمتشان درود میفرستم. روزی خواهم آمد سر هر دیواری میخکی خواهم کاشت.
و از سرکار خانم پاییز رحیمی متشکرم که نگذاشتند چراغ تازههای سهگانی خاموش بماند و مدیریت آن را تا بازگشت بنده بر عهده گرفتند.
دوست عزیزم احمد کرد زنگنه نیز زحمت کشیدهاند و قالب زیبایی برای این وب طراحی کردهاند که آن را به معرض دید شما بزرگواران میگذارم و امیدوارم شما هم مانند بنده، آن را بپسندید.
و سرآخر، برای تنوع، میتوانید عکسهای ما را در یک اردوی دانشجویی، از اینجا و اینجا ببینید.
همچنین خبری در بارهی الگوی «نقد گرانیگاهی» بنده از اینجا بخوانید
و از اینجا.
همگی تندرست و شاد باشید همیشه.