تقدیم به همه ی مادرانی که نماد البرز مقاومت هشت ساله میهن اند.
شوری
که در چشمان من دیدی، شبی جان داد!
دیر
آمدی گلبوسه هایم بر لبی جان داد!
هر
جا نشستم از تو گفتم، خوب می دانی
روزی
خبر آمد که عشق ام از تبی جان داد!
پرچین
یادت را کشیدم از زمین تا ماه
در
خلسه ات بودم که دیدم کوکبی جان داد
اکنون
کنار قبر تنهایی چه باید گفت؟
آیا
بگویم عاشقی هایم شبی جان داد؟
دیگر
کسی جان روایت را نمی فهمد
نی
نامه با آواز یارب یاربی جان داد!
چهاردهم
مرداد نود و دو