در عصر اینترنت اگه رایانه ت هم دستت رو توی حنا بذاره دیگه چی
می شه؟!!! این حکایت منه که نظراتم در محیط میهن بلاگ و
پرشن بلاگ تایید نمی شن .امید وارم دوستانی مثل
عادل سالم و مجید ترکابادی و ... بر من ببخشایند.
این هم غزلی از ده ـ پانزده سال پیش:
ای آسمان که جای تو خالی ست در قفس
بی تو ببین پرنده چه حالی ست در قفس
هر روز یک تولد خاکستری پوچ
این رمز مردنی متوالی ست در قفس
آه ای دخیل بسته من وا نمی شوی
تا آسمان ضریح خیالی ست در قفس
آن سوی تو در آینه ، چیزی شبیه توست
تصویر تو قناری لالی ست در قفس
بیهوده بر حصار خودت بال و پر مکوب
پرواز آرزوی محالی ست در قفس