جهان آفرین

به نام خدای جهان آفرین

خدایی که هست احسن الخالقین

خدایی که هر کز درش سر بتافت«1»

لبش زد زگیل و دهان نیز، آفت

خدایی که از گِل ،بشر آفرید

و کوچاند او را به سمت زمین

نه البته با اختیار خودش

که با زور فرمود از اینجا بِرین

خدایی که با شرط آدم شدن

به ما وعده داده بهشتِ بَرین

خدایی که جاسوس او بی شمار

همه جای دنیا نهاده کمین

خدایی که افسار ما دست اوست

ولی حیف! شیطان نشسته به زین

خدایی که یک عده را کرد زشت

خدایی که یک عده را نازنین

خدایی که یک عده را در عراق

و یک عده را هم فرستاد چین

خدایی که مدحش نه در حدّ ماست

خدایا ،فقط آفرین، آفرین!

_{1-فردوسی طوسی کم رنگ}

بهمن نشاطی