عَزیزٌ عَلَیَّ اَنْ اَرَی الْخَلْقَ وَلا تُری

اي آفتاب عشق و عدالت شتاب کن

باز آ قنوت باغچه را مستجاب کن

اين خاک تشنه بي‌تو به باران نمي‌رسد

باغ خزان زده به بهاران نمي‌رسد

خورشيدي و زمین و زمان در مدار توست

مولای من بیا که جهان بي‌قرار توست

تنها تو منجي بشر و آدميتي

اصلاً تويي که فلسفه ي خاتميتي

تو سِرّ سجده‌های ملائک بر آدمی

تو رازِ سر به مُهرِ سحرهاي عالمي

ماتمکده‌ست کعبه ي بي‌تو، خليل عشق

چشمان توست کعبه، بيا اي دليل عشق

با صد هزار جلوه ي مشهود مي‌رسي

با نغمه ي الهي داوود مي‌رسي

موسي شدي و طور به سويت شتافته‌ست

نيل است که به شوق تو سينه شکافته‌ست

 سيماي تو ز يوسف مصري مليح تر

همراه تو مسيح و تو از او مسيح تر

آيات حسن و فضل و کمال تو بي‌حد است

خوي و خصال تو همه عين محمد است

همراه توست معجزه‌هاي پيمبري

داري به روي شانه عباي پيمبري

مولا بيا به دين بده روح دوباره اي

با ذوالفقار فتح، شکوه دوباره اي