مجموع اضداد

به سفارش یک دوست...

فقط همین:

مرا ویران آباد آفریدند

مرا غمگین ترین شاد آفریدند

میان این همه انسان شیرین

مرا از نسل فرهاد آفریدند

سکوت از رعد می خواهی ؟!...محال است!

مرا مخصوص فریاد آفریدند

بدون غم چه معنی میدهد عشق؟!

مرا با غصه همزاد آفریدند

اسیر پیله ی خویشم اگر چه

مرا آزاد آزاد آفریدند

مرا عاقل مرا دیوانه آری...

مرا مجموع اضداد آفریدند...

پ.ن:

1-دوستت دارم ودانم که تویی دشمن جانم

از چه با دشمن جان دوست شدم هیچ ندانم...

2-باد یک آه بلند است که گاهی دم عصر

نرم می آید و از بغض خدا می گذرد...

3-من با یقین کافر جهان با شک مسلمان

با این حساب اهل جهنم فرق دارند

4-جهانم بی تو الف ندارد...

5-من و تو نیمه ای از روحمان کم

دو تنها و دو سرگردان عالم

غریبی بیشتر از این که یک عمر

من و تو زندگی کردیم بی هم ؟!!!!

6- پی نویس ها برای دل خودم بود

7-والسلام