همه چیز بی ربط بود..

چهارشنبه هایی که از آن ها عبور نکردبم

باران هایی که سخت نباریدند

صخره ای که قلبت بود

و من ، گیاهی که شعور روییدن نداشت

فقط پنجره اتفاق افتاد

و بعداز ظهری که سمت امامزاده باز می شد...

*

شکل تنهایی خودم بودم...