این جا طلسم گنج خدایی شکسته باش
پابوس لحظه های رضایی شکسته باش
در کوهسار گنبد و گلدسته های او
حالی بپیچ و مثل صدایی شکسته باش
وقتی به گریه می گذری در رواق ها
سهم تمام آینه هایی! شکسته باش!
هر پاره ات در آینه ای سیر می کند
یعنی اگر مسافر مایی، شکسته باش
این جا درستی همگان در شکستگی ست
تا از شکستگی به در آیی، شکسته باش
در انحنای روشن ایوان کنایتی ست
یعنی اگرچه غرق طلایی، شکسته باش
آن جا شکستی و طلبیدند و آمدی
این جا که در مقام فنایی شکسته باش