آسمان از نفس افتاد نویدی بفرست
خانه ی مرگ شد این خاک، شهیدی بفرست
آسمان گور شد و گور...کفن ها را برد
عهد دیگر شد، تابوت جدیدی بفرست
آسمان ابر شد و قبر شد و دنیا مرد
آفتابی بده! باران امیدی بفرست
آفتابی که جگر سوخت بیابان ها را
دل مجنون مرا سایه بیدی بفرست
روز از نو شد و غم نو شد و نو شد روزی
نوبهاری برسان، مژده ی عیدی بفرست
چقدر با تو بگوییم رها کن ما را؟
همه دلبسته ی خویشیم کلیدی بفرست