برای لحظه ی آخر تو را کنار گذاشت
خدا چقدر زمین را در انتظار گذاشت
هزار سال تو را با عسل به هم آمیخت
هزار معجزه در پیکر تو کار گذاشت
از آفریدن تو آن قَدَر به وجد آمد
که از وجود خودش در تو یادگار گذاشت
کشید دایره ای حول محور تو سپس
مسیر شعر مرا روی این مدار گذاشت
تو آمدی به زمین آسمان گریست، خدا
برای گریه ی او اسم مستعار گذاشت
همان دقیقه درختان مرده سبز شدند
همان دقیقه که نام تو را بهار گذاشت