درخت های جوان رفته رفته پیر شدند
بهار سبز نبود از بهار سیر شدند
پس از وزیدن بادی که بوی طاعون داشت
تمام باغچه هامان پر از کویر شدند
صدای بال کبوتر چرا نمی آید
پرنده ها نکند در قفس اسیر شدند؟!
سکوت کل جهان را فرا گرفت انگار
فرشته ها همه غمگین و گوشه گیر شدند
گرفت آه خدا ابرهایمان را، آه!
و خوان نعمتشان بسته شد فقیر شدند
چه روزها که به شلاق شب کبود نشد
چه لحظه های قشنگی که «زود دیر شدند»