برای بانو رباب
ای آفتاب طالع و ای ماه در حجاب!
ای بدر نور یافته در ظل آفتاب!
ای مهد شاعرانگی خاندان وحی!
ای منظر حسینی ! ای حسن انتخاب
پیشانی تو آینه ی صبح راستین
پیش زلالی دل تو آب ها سراب!
..لالایی ات کجاست؟ که بی تاب مانده اند
گهواره های خالی و مهتاب های خواب!
لالایی ات چه خوانده که بعد هزار سال
نامت شده ضمان دعاهای مستجاب
شیر تنت چه شعبده ای کرده تا شوند...
شش ماهه های تشنه، شیران کامیاب؟
نامت چه شربتی ست که در جان هر که ریخت
چون چشمه ی گلاب که جوشانده از گل آب-
در قلبش انقلابی انگیخت بی حسیب...
در هستی اش فتوحی انداخت بی حساب !
سرباز کوچک تو ، علی اصغر تو را
نامیده ام جواب سوالات بی جواب
اما... تو را و بغض فرو خورده ی تو را
با لالمانی ام چه بنامم؟ سرود ناب!
این بار در فضای حسینیه ی دلم
پیچیده عطر نام تو یا حضرت رباب!