ای غریب!
بی نشانه نیستی
لاله ها نشانه ی تواند
ای کریم!
یاکریم ها
ریزه خوار سفره ی همیشه باز خانه ی تواند
رودها
ادامه ی تو
آبها
شناسنامه ی تواند
..
ای دریغ!
ما که سالها
از تو و غم تو قصه ها شنیده ایم
شعرها سروده ایم
قدر ذره ای با تو ای شگفت!
آشنا نبوده ایم..