در کنار تو فقط می شود آرام گرفت
در غزل می شود از عشق تو الهام گرفت
باید ابیات پریشان تو را تضمین کرد
باید از گستره ی غربت تو وام گرفت
نام تو سبزترین حادثه ی تاریخ است
ای که شمشیر تو شمشیر خدا نام گرفت
اقتدا کرد به میخانه ی چشمت خورشید
مست آن است که از دست خودت جام گرفت
این چه رازی ست که هر وقت اذان گفت بلال
دل زهرایی ات از غربت اسلام گرفت...