چون دانه های روشن تسبیح باهم ایم

گــفتند از شـراب تو میخانه ها به هم
خُــم ها به وقت خوردن پیمانه ها به هم

از ما ربوده عقل ودل و دین و هوش را
وابسته اند اکثر دیوانه ها به هم

تو آن حقیقتی که تو را مژده می دهند
اسطوره های خفته در افسانه ها به هم

در هر نماز عطر تو تکثیر می شود
در امتداد وحـدت این شانه ها به هم

هر خانه ای مناره ی الله اکبر است
اینگونه می رسند همه خانه ها به هم

جاری شده ست عقد اخوّت میان ما
ای باب آشنایی بیــگانه ها به هم !

وقتی که شمع راه تو باشی چه دیدنی ست
دل دادن دوباره ی پروانه ها به هم

چون دانه های روشن تسبیح باهم ایم
در هم تنیده سلسله ی دانه ها به هم

اعجاز بی نظیر تو عشق است و عشق تو
ما را رسانده از دل ویرانه ها به هم...