زیبا ترین بهانه برای رها شدن!
از پیله های بسته ی دنیا جدا شدن
ای فرصت دوباره ی رویش برای خاک
ای انتظارِ غنچه به امّیدِ وا شدن
ای لهجه ی سکوت،زبانِ نگفته ها
تنها دلیل بغض برای صدا شدن
رویای صادقی که به خوابم نیامدی!
میترسم آن دقیقه ی از خواب پاشدن-
کابوسِ زندگی شده باشد ندیدنت
یعنی اسیرِ حسرتِ بی انتها شدن
حالا میانِ این همه حسرت برای تو
ماندم دراین سوال: چگونه شما شدن؟
آیا رسیده ام به جوابِ سوالِ خود؟
_از پیله های بسته ی دنیا جدا شدن_