هر دلی طوف حرم کرد چه بیدل برگشت
زائر آسان به حرم آمد و مشکل برگشت
باز با دست تهی آمد و گردن کج کرد
باز با دست پر از پیش تو سائل برگشت
خانه واقعی زائرتان بود نجف
جگرش سوخت زمانی که به منزل برگشت
هر که دل بست به تو مجتهدی اعلم شد
هر که مجنون تو شد عارف کامل برگشت
ماه با دیدن رویت به محاق افتاد و
کوه از گرد حریمت متنازل برگشت
جوهر عشق تو درمان سیه رویی ماست
«سید حمیری» از پیش تو «مقبل» برگشت