«یا ایُها العزیز»! ببین خسته حالی ام
چشمان پرستاره و دامان خالی ام
ماییم آن «خسی که به میقات» آمدیم
شرمنده با «بضاعت مزجات» آمدیم
شام فراق، سوره ی والیل خوانده ایم
یوسف ندیده «اوف لنا الکیل» خوانده ایم
یا ایها العزیز! به زیبایی ات قسم
بر حسن بی بدیل و دلارایی ات قسم
دل ها، ز نکهت سخنت، زنده می شود
عالم به بوی پیرهنت، زنده می شود
صبح وصال تو، شب غم را سحر کند
آفاق را نگاه تو زیر و زبر کند
موسیٰ تویی، مسیح تویی، مکه، طور توست
شهر مدینه، چشم به راه ظهور توست
تنها نه از غمت، دل یاران گرفته است
چشم بقیع تر شده، باران گرفته است
شعر «شفق»، حدیث زبان دل من است
تکرار نام تو- ضربان دل من است
بخشی از یک مثنوی غزل