بگذار که چشمان تورا وام بگیرم
با دیدن دنیای تو آرام بگیرم
تردستی لب های تورا دیدم و باید
از شیوه ی خندیدنت الهام بگیرم
در هر قدمم، شوق رسیدن به تو جاری ست
می خواهم از این راه، سرانجام بگیرم
من شاعر دردباری ام وچشم تو کافی ست
تا خیره در آن باشم و انعام بگیرم
عمری ست که در پیچ و خم زندگی ام، کاش
یک لحظه در آغوش تو آرام بگیرم