صدا زدی مرا، صدا معطّر است
صدا زدی مرا، هوا معطّر است
نفس کشیده ام در این هوای مست
در این هوا، هوا، هوا معطّر است
تو گرم گفتنی که در گلوی من
سکوت ها و حرف ها معطّر است
که شعر ها غزل غزل معطّر است
که واژه ها هجا هجا معطّر است
رسیده ام به باغ های حیرتی
که بی چگونه بی چرا معطّر است
چه شطح روشنی شنید باد و برد:
خدا معطّر است، خدا معطّر است