بالای سرم باز، ابر کلمات است

دل، شیخِ نشابور، دل، پیر هرات است
دل، نور محمد، عطر صلوات است

دل گفتم و این دل، سجاده ی مکه است
تسبیح مدینه است، مُهر عتبات است

در بارشِ خنجر، دل تازه کن و روح
لب تشنه تر از دل چشمانِ فرات است

هوهو زدن دل، عشق است و جنون است
حق حق زدن روح، صوم است و صلات است

شعر از سرِ من دست برداشته امّا
بالای سرم باز، ابر کلمات است

پایان من و دل، آغاز شگفتی است
می میرم و مرگم در قید حیات است