آن روزها مرد شدن به راحتی امروز نبود

بر گُرده ام می کوفت
و اگر گَردی از لباسم بر نمی خاست
جواب سلامم را نمی داد
آن روزها
مرد شدن
به راحتی امروز نبود
همین صبح
پدری را دیدم
مغرور و خوشحال
مثل کسی که می خواهد
با مدالِ افتخارش
عکس بگیرد
دست بر شانه ی فرزندش
ایستاده بود
و پسرک
با اخمی گزنده
که زخمه زخمه
در من عمیق می شود
می غرید:
دستت را از شانه ام بر دار
پیراهنم لک می شود
درکش آسان نیست
شاید برای من
زخمم دارد عمیق تر می شود
بر گرده ام بکوب پدر!
تا این بار
غبار روحم
روحت را خرسند کند.