در میان لرزه های شک صلابت یقین
آن عمود آفرینش جهان عماد دین
آن که فقر خاک ها به یمن خاکساری اش
از خجستگی گذشت از آسمان هفتمین
آسمان جا گرفته در زمین؛ ابوتراب
فخر می کند به نام او بر آسمان زمین
قدر لحظه های او فراتر از هزار ماه
آن هزار ماه فتنه های خفته در کمین
ماه های شادخواری هزار و یک شبی
ماه های مردهای سنگ داغ بر جبین
مردهای مرده ریگ جاهلیت سیاه
مردهای تنگ همّت فراخ آستین
::
وای من چگونه این چکامه را به سر برم؟
یا علی امیر خطبه های جاری متین!
یا علی مدد! کلام تو شفای جان ماست
یا علی! حضور تو ظهور مصحف مبین
ما مکرر آمدیم و سائلانه این چنین
ای غدیر رحمت خدا امیرمؤمنین!
ما مکرریم و شرمسار این غدیر نو
ما مکرریم و سائل عنایتی نوین
سائلان بر آستان لطف تو مکررند
ای نهاده بر کف نیاز سائلان نگین!
ما شبانه های فقر کوچه های کوفه ایم
شوق و انتظار را در اشک هایمان ببین
ای فراتر آن چنان که رفته تا فراز عرش!
ای فروتن آن چنان که با یتیم همنشین!
یا علی! پس از تو قرن ها یتیم مانده اند
یا علی پناه ما هماره مهربان ترین!
یا علی! شگفت آشنا حماسه ای عجیب
تا ابد حماسه ها به ذکر یا علی عجین
ای تمامت وجود تو حماسه ای شگرف!
وِی بدایت ظهور تو کلام آخرین!
ای امام مانده در میان شیعه هم غریب!
باد تا ابد قرون به نام نامی ات قرین!