خدا از ما نگیرد روزی شب زنده داری را
نصیب ما کند یک بار دیگر بی قراری را
نشستم بر سر راه دلم یک عمر تا دیدم
غروب جادها را، لذت چشم انتظاری را
خراسان است اینجا گاه می بینی که تک بیتی
به آتش می کشد بازار آواز قناری را
دوبیتی های تربت می زند آتش به جان و دل
سه خشتی های قوچان می برد از سر خماری را
به شیخ آذری بردم توسل تا بپوشاند
به بلقیس غزل هایم ردای گل اناری را
شبانان خراسان نقل های دیگری دارند
دوبیتی خوانده می فهمد شب تلخ صحاری را
شنیدم با زبانی زبده می گویند شب تا صبح
خیابانهای بیهق قصه های سربداری را
ملایک نیز در تنهایی آفاق مشتاق اند
دوتار حاج قربان و سرود سبزواری را