میهمانی عروس های دریایی

شاعر: محمد حسین نعمتی

۱۲ تیر ۱۳۹۶ | ۱۴۹۹ | ۰
چگونه رهایت کنم
مگر تو رها کردی دست عروسکت را
وقتی به میهمانی عروس های دریایی می رفت

آنقدر کودکی
که هنوز هم فکر می کنی
سقوط هواپیما
به خاطر دعوای تو
با برادر کوچکت
بر سر نشستن کنار پنجره هواپیماست

چه کسی می تواند تو را به دنیای ما برگرداند
جز من که شاعرم

 می توانم
تو را از پله های برقی فرودگاه برگردانم
می توانم
هواپیما را به فرودگاه برگردانم
می توانم
موشک را به ناو
و ناو را به امریکا  برگردانم

می توانم
دود را به چپق سرخ پوست ها برگردانم

من حتی می توانم
فلسطینی ها را به خانه هاشان برگردانم
و یهودی‌ها را هم

من خدا نیستم عزیزم
اما شاعرم
و خدا شهیدان را به شاعران سپرده است

می توانم بر مرگ تو مرثیه ای بسرایم
می توانم نامت را به روزنامه ها
و پرونده ات را به میز کار سیاستمداران برگردانم

می توانم کودکی ات را در بازی گوشی دلفین ها جستجو کنم
و داغت را در خودکشی نهنگ ها؛
چرا که
مرگ تو باشکوه ترین بود
مرگی در آتش
مرگی در اوج
و تشییعی بر موج

 
چگونه رهایت کنم
مگر تو رها کردی دست عروسکت را
وقتی به میهمانی عروس های دریایی می رفت

محمد حسین نعمتی

امتیاز دهید:
Article Rating | امتیاز: 5 با 7 رای


نظرات

در حال حاضر هیچ نظری ثبت نشده است. شما می توانید اولین نفری باشید که نظر می دهید.