سلام ای عشق! ای بیماری زیبای ویرانگر!

جهانم را به مهمانی شعر و نور دعوت کن
مرا شهزاده ی قصر هزار و یک حکایت کن

تمام قصه ام تاریخ بی تردید تنهایی ست
مرا از اولین روز جهان من روایت کن

بیا و کشتی بی بادبان آرزویم را
به سمت سرزمین سبز خوشبختی هدایت کن

مبادا خسته باشی از جنون، بیدار شو آن وقت
مرا تا به ابد بنویس، بعدش استراحت کن

سلام ای عشق! ای بیماری زیبای ویرانگر!
بیا در بین انسان های بی رؤیا سرایت کن