پایین ده، غم آسیاب کهنه ای دارد

غم با دلش خرده حساب کهنه ای دارد
آیینه ی صافی که قاب کهنه ای دارد

یک عمر در او خیره بودم، تازه می بینم
برگردنش زخم طناب کهنه ای دارد

هر داربستی مستی اش را برنمی تابد
تاک کهن با خود شراب کهنه ای دارد

ای کاش رود شاد ماهی باز می دانست
پایین ده، غم آسیاب کهنه ای دارد

تا پربگیری مرده ای... این روزها هر کس
پروانه ای لای کتاب کهنه ای دارد