آرزوهای به غارت رفته ی اجدادی ام
شاعر: سیده تکتم حسینی
۲۴ تیر ۱۳۹۸ |
۹۵۲ |
۰
تلخ و شیرینم اگر تلفیق غم با شادی ام
هم قفس را می شناسم هم پر از آزادی ام
ریشه در تنهایی ام دارد اگر آشفته ام
ریشه در آوارگی، اندوه مادرزادی ام
بارها در گورهای دسته جمعی دفن شد
آرزوهای به غارت رفته ی اجدادی ام
کاخ رؤیاهای من آجر به آجر هیچ بود
پله پله پوچ پوچم، اوج بی بنیادی ام
روبه رو ویرانی ام در جاده های دربه در
پشت سر جا مانده اما خانه ام آبادی ام