او بود و بود او و جز او هیچ بود و هیچ

چشمی به هم زدیم، جهان این جهان نبود
دیگر از این جهان مثالی نشان نبود

در شهر، سکه هامان بی اعتبار شد
ایمانمان به قیمت یک قرص نان نبود

او بود و بود او و جز او هیچ بود و هیچ
آن دم که فتنه ی من و ما در میان نبود

باد موافق از همه سو سمت ما وزید
در کشتی شکسته ی ما بادبان نبود

بر بام کیست؟ هر که، تفاوت نمی کند
ای کاش گرده ی من و تو نردبان نبود

نامردمی و دشمنی و نابرادری
هرجا، هماره بود ولیکن نهان نبود

در روزگار رنگ و ریا زنده مانده ایم
«ما را به سخت جانی خود این گمان نبود»