چه آب پاک و روانی ست رودخانه ی عشق
شاعر: جویا معروفی
۰۵ آذر ۱۳۹۸ |
۱۰۸۱ |
۰
قرار عشق، تمنای بی قراران شد
گلی شکفت و به شکرانه اش بهاران شد
گلی که عشق و رهایی در آستینش بود
شکفت و باغ پر از نغمه ی هزاران شد
در امتداد تباهی و در سیاهی شب
چراغ روشن چشمان بی شماران شد
خلافِ عادت اهل زمانه باید رفت
پیاده آمد و سرحلقه ی سواران شد
چه آب پاک و روانی ست رودخانه ی عشق
که از حجاز به سمت فلات ایران شد
زمین اسیر هیولای خشکسالی بود
محمد آمد و باران شد و بهاران شد