این زن رسول مهربانی‌هاست در خانه

مریم، شقایق، یاس، نیلوفر صدایش کن
از خواب ناز غنچه زیباتر صدایش کن

آبی‌تر از آرامش دریا کنارش باش
از اقتدار کوه محکم‌تر صدایش کن

خوش‌بوست او! ریحان بچین از عطر دستانش
جاری‌ست او! یک چشمه از کوثر صدایش کن

گاهی بخوانش سیب! سیبی سرخ از فردوس
گاهی گلاب تازه‌ی قمصر صدایش کن

تا شعر از لبخند او نازل شود، هر شب
بین خطوط خالی دفتر صدایش کن

وقتی به باران‌خیز چشمانش عطش داری
در هفت دور تشنگی هاجر صدایش کن

ای نیمه‌جانِ رنج! رستاخیر می‌خواهی؟
مهرش قیامت می‌کند، محشر صدایش کن

این زن رسول مهربانی‌هاست در خانه
مبعوث تقدیر است، پیغمبر صدایش کن

عشق است اسم اعظمش در باور عالم
اما به نام کوچک مادر صدایش کن