خانه‌ام موکب محرم توست

عالمی محو شور عالم توست
عالمی باز غرق ماتم توست

پیش غم‌های تو، غمم، غم نیست
شادم از اینکه غصه‌ام، غم توست

زخم‌‌هایم -که تازه‌اند هنوز-
چشم‌هاشان به لطف مرهم توست

من امیدم به موی تو بندست
چاره‌ام، ریسمان محکم توست

برکت زندگی‌م، روضه و اشک!
این هم از بخشش دمادم توست

اینکه در تربتت شفا داری
از خداوندی مجسم توست!

رجعت سرخ توست وعده‌ی حق
چشم‌هامان به راه مقدم توست

همه‌جا کربلاست، میدان‌ست..
کربلا، مشهد مکرم توست

نفس شهر، سرد و سنگین‌‌ست
و شفابخش عالمی، دم توست!

هر کجا میروم، غمت آنجاست
سینه‌ام، هیئت محرم توست،
خانه‌ام، موکب محرم توست...


محرم ۱۴۴۳