چه عاشقانه ی خوبی، چه حرف های قشنگی
بخوان به نام خدایت، عجب صدای قشنگی
قنوت می کنی و تا به این زمان نشنیده
پس از تو هیچ کس آواز ربنای قشنگی
تو ایستادی و پشت سر تو ماه و ستاره
چه مقتدای قشنگی، چه اقتدای قشنگی
بهشت نیست جز آن وقت و آن مکان که تو باشی
تو آمدی و جهان شد بدل به جای قشنگی
حساب می کنم و بی نتیجه است که داده
خدا چقدر قشنگی به تو سوای قشنگی
بهار نیز هوادار توست مثل من آری
چنین که حال خوشی دارد و هوای قشنگی
اگر چه جزو خلایق حساب می شوی اما
خدای مثل تو می شد عجب خدای قشنگی