مادر سلام و صبح و ترانه ست

شاعر: علی محمد مودب

۲۳ دی ۱۴۰۱ | ۳۷۴ | ۰

مادر سلام و صبح و ترانه است
نور چراغ و گرمی خانه است

مادر نگاه و بوسه و لبخند
آغوش گریه‌های شبانه است

آیینه‌‌ای‌ست تا ابدیت
بر گیسوی پریش تو شانه است

یک ذرّه دست تو که بسوزد
جانش پر از لهیب و زبانه است  

عشقی است بی‌دریغ و شگفتا
عشقی چه بی بها و بهانه است

ایثار بی‌توقّع و نابش
انگار قصّه است و فسانه است
 
او را ندیده‌ایم همیشه
هرچند آفتاب زمانه است 

قلبی در انتظار صدایی
چشمی به سوی در نگران است

بخشندگی‌ست اوّل و آخر
مادر که از خدای نشانه است

مادر که تا همیشه همین است
مادر که تا همیشه همان است
 

علی محمد مودب

امتیاز دهید:
Article Rating | امتیاز: 5 با 2 رای


نظرات

در حال حاضر هیچ نظری ثبت نشده است. شما می توانید اولین نفری باشید که نظر می دهید.