جمهوری اسلامی ایران حرم است

دیدار بهاری من و گنجشکان
آرامش جاری من و گنجشکان

من این طرف میزم و آنها آن سو
صبحانه ی کاری من و گنجشکان

::

گر سر برود  ز سر هوایت نرود
تأثیر طلسم چشم هایت نرود

فرشی ز دل شکسته انداخته ام
آهسته بیا، شیشه به پایت نرود

::

بی تو همه ی خاطره ها خاک شده ست
از شهر نشان عشق ما پاک شده ست

چندی ست که گل فروشی کوچه ی ما
بنگاه معاملات املاک شده ست

::

می میری اگر مرگ ببینی تب را
تاریک تفأل بزنی کوکب را

خورشید اگر سری برآری زنده ست
آنقدر نگو شب که بسازی شب را

::

از پشت تو رود پشت سد می گرید
دریا هنگام جزر و مد می گرید

باران یعنی که آسمان مدت هاست
وقتی به تو فکر می کند می گرید

::

می سوزد و می تابد و می افروزد
از نور برای خود قبا می دوزد

از شرم و حیاست هر چه دارد خورشید
چشمی که به او خیره شود می سوزد

::

سرو است و به ایستادگی متهم است
از شش جهت آماج هزاران ستم است

شعرم همه ارزانی این یک مصراع
جمهوری اسلامی ایران حرم است