خدا اهل ستم را بر زمین گرم خواهد زد

شاعر: محمدحسین ملکیان

۰۵ اردیبهشت ۱۴۰۲ | ۸۷۷ | ۴

خدا این بار می‌خواهد سپاهش خار و خس باشد
برای خواری دشمن همین بایست بس باشد

خدا اهل ستم را بر زمین گرم خواهد زد
و شاید از زمین گرم منظورش طبس باشد

طبس را شهر بی‌دیوار می‌پنداشتید اما
گمان هرگز نمی‌بردید مانند قفس باشد

طبس با خاکریز جبهه یکسان است تا وقتی
که ما را دشمنی همچون شما در پیش و پس باشد

غم این خاک بالین شما را سخت می‌گیرد
غمش حتی اگر اندازۀ بال مگس باشد..

برای جبهه دلتنگیم و می‌جنگیم و می‌جنگیم
و می‌جنگیم و می‌جنگیم تا وقتی نفس باشد
 

امتیاز دهید:
Article Rating | امتیاز: 4.13 با 8 رای


نظرات

احمدرضا
۰۵ تیر ۱۴۰۲ ۰۳:۲۱ ب.ظ
سنگ این قوم که سجیل شود می فهمید
آسمان غرق ابابیل شود می فهمید
این تعبیر اوج زشتی نیست وقتی سنگ و کبوتر قسمتی از سپاه خدا بر علیه ابرهه باشد خوار خس هم تعبیر زیبایی است ، در شعر گفته خدا این بار می خواهد ((به قسمت هم توجه کنید)) .
اونی که شاید در ذهن شما باشه خس و خاشاک هست نه خار و خس ولی خس و خاشاک هم اگر در شعر به همین نحوه ارائه شود افاده دور از ذهن معنی بد آن است و معنی قریب معنی حاضر در شعر بوده و زیبایی داره.

حامد
۳۱ اردیبهشت ۱۴۰۲ ۰۲:۳۵ ق.ظ
عالی عالی
خدای متعال حفظشون کنه و بر توفیقاتسون بیفزاید

فرزاد
۲۱ اردیبهشت ۱۴۰۲ ۱۲:۳۶ ب.ظ
درود بسیار زیبا و قابل تامل بود و به اوضاع زمانه نزدیک

علی‌اکبر مجدراد
۱۷ اردیبهشت ۱۴۰۲ ۰۲:۵۹ ب.ظ
سپاه خدا خار و خس باشد؟
تعبیر سپاه خدا به خار و خس اوج زشتی است...
می‌توان به جای سپاهش، عذابش را بکار برد.