عرش می گرید، زمین لبریز از غم میشود
می وزد از شش جهت غم تا محرم میشود
می درخشد نام تو بر سر در هر خانه ای
سایه ی بالاسر هر کوچه پرچم می شود
غیر نام تو نمی آید به گوش این روزها
ذکر هر دلسوخته آه دمادم می شود
چاره ای جز سوختن در روضه هایت نیست آه
پشت صبر از ماتم شش ماهه ات خم می شود
آه از قلب صبور خواهرت وای از غمش
گیسوان دختران وقتی که درهم می شود
این طرف کنج خرابه لاله ای کز کرده است
آن طرف از کاروانت دختری کم می شود
زخم داغ تو به دلها تازگی دارد هنوز
داغ هر روضه به روی داغ مرهم می شود