تقویم تحت سلطهٔ طوفان بود
تقدیرِ چارفصل، زمستان بود
تاریخ در محاصرهٔ غفلت
جغرافیا در آتش عصیان بود
در شامگاه زنده‌به‌گوری‌ها
هر خواب دخترانه پریشان بود
کعبه به‌رغم صلح نمادینش
خط مقدم بت و بهتان بود
اما در آن میانه کسی برخاست
مردی که نام کوچکش ایمان بود
مردی که پشت‌گرمی کوه طور
مردی که روشنایی فاران بود
او که نگاه ابری و دلتنگش
شأن نزول آیهٔ باران بود
اردیبهشت پیرهنش در باد
الهام‌بخش روح درختان بود
یادش بشارتی به چمن می‌داد
ذکرش جواز خندهٔ گلدان بود
زیباترین تلاوت الرحمن
کامل‌ترین روایت انسان بود