چقدر صورت در آینه ست پیرتر از من
برای دیدن رویت بهانه گیرتر از من
مگر تو گوش کنی آینه شبیه به سنگی ست
که از شنیدن این شکوه هاست سیرتر از من
به ارتفاع تو و گنبدت قسم که نیامد
به خاکساری تو هیچ کس حقیرتر از من
مقام نیست در این کهکشان رفیع تر از تو
پرنده نیست در این آسمان اسیرتر از من
مرا مگیر به آلودگی و سربه هوایی
که نیست در حرمت شرم سر به زیرتر از من
دوباره معجزه ی شوق را ببین که چگونه
رسیده باد به پابوسی تو دیرتر از من
در آستان محبت خلاف قاعده عرف است
که من رهاتر م از باد و او اسیرتر از من
رسیده ام من و سرتا قدم شکست و نیازم
نباش منتظر زائری فقیرتر از من
ببار بر من جان تشنه ای لطافت مطلق
که نیست زیر هزار آسمان کویرتر از من
خلیل و موسی و عیسی و نوح بنده ی عشقت
چقدر هست در این ماجرا دلیر تر از من
مؤدبانه ترین شکل عرض حال سکوت است
که اشک حال مرا گفته دلپذیرتر از من